Van haverkorrel tot havermout: een kijkje in de fabriek van Meesters van De Halm
Hoe wordt een eenvoudige haverkorrel eigenlijk veranderd in de havermout die je ’s ochtends tot pap kookt? En wat is het verschil met de havergrutten die je moet gebruiken tijdens het NK? Miriam, ook bekend als Veggie Reporter en wereldkampioen haverpap, kreeg een rondleiding door de biologische graanpletterij van Meesters van De Halm en neemt je stap voor stap mee in het proces.
Van het land op het bord, dat gebeurt natuurlijk niet vanzelf. In het geval van haver: alles begint met de ruwe haverkorrel, geoogst van eigen bodem. Eerst wordt deze geschoond en ontdaan van het kaf, stro en de laatste restjes vuil. Alleen een perfect schone korrel kan verder verwerkt worden natuurlijk.
Dan komt het interessante deel: wat je met de korrel doet, bepaalt of je eindigt met havervlokken, havergrutten of havermout. Wanneer de hele korrel geplet wordt, ontstaan havervlokken. Wil je havergrutten, dan wordt de korrel met staal in twee of drie stukjes geknipt – steel cut oats dus, letterlijk. En van die grutten kun je weer havermout maken door ze eerst te weken, een dag later te roosteren en daarna te pletten tot vlokken. Die hittebehandeling heeft meerdere functies. Het maakt de grutten zacht en soepel, schakelt enzymen uit die voor een bittere smaak kunnen zorgen én verlengt de houdbaarheid.
Waar havermout elders vaak gestoomd wordt, kiest Meesters van De Halm voor een unieke methode van het weken van de haver, om deze vervolgens te roosteren middels die hittebehandeling op een grote lopende band. Dit maakt de havermout niet alleen voedselveilig, maar geeft ook een subtiel geroosterde smaak die je proeft in de kom.
Na het pletten koelen de vlokken af, waarna ze worden verpakt in de zakken die jij koopt in de winkel: klaar om thuis omgetoverd te worden tot een warme pap, overnight oats of haverkoek — of misschien het winnende recept voor het Nederlands Kampioenschap Haverpap? Wie weet!
